Meer van het echte China

Inmiddels hebben we de groep achtergelaten in Chengdu, voor hen zit de vakantie erop! Ons gezelschap bestaat nu nog uit zes personen, wijzelf + Marloes en Gaston uit Groningen en Ingrid en Jillis uit Amsterdam, met gids Marcel Hummelink natuurlijk.

Van zondag tot dinsdag zijn we in Lijiang, tegen de westgrens van China, aan de kant van Tibet (ligt nog wel  3.000 km verderop). Dit prachtige, eeuwenoude stadje ligt op een hoogte van 2.400 m en heeft zicht op het “Jade Drakenruggengraat gebergte”, je moet er maar opkomen! Dat zijn toppen van ruim 5.000m, met sneeuw, heel mooi. We zitten wel te klappertanden, want het scheelt ook direct een graadje of 20, brrrrr!

We slapen in een guesthouse middenin het oude centrum, van tevoren hadden we hierover wat bedenkingen, maar het is een prima plek om te verblijven. Heel mooie huizen met binnenplaats, volledig van hout gemaakt, zonder ook maar 1 spijker te gebruiken. Dat is de manier van bouwen van het Naxi-volk (spreek je uit als Nassi :-) ). Ontzettend vriendelijke mensen, nog kleiner dan de gemiddelde chinees en ze gebruiken nog steeds hun eigen taal, die wordt uitgebeeld in tekeningen, een beetje zoals hiëroglyfen. In het Naxi-museum zit een Dongba-priester die op verzoek een mooie spreuk voor je op een stuk papier van boombast tekent, we nemen er ook eentje mee, heel leuk!

Verder een bezoek aan Dr. Ho, een beroemd kruidendoktertje van inmiddels 91 jaar, schitterend manneke. Heel China komt bij hem voor advies, ook internationaal bekende mensen, zelfs Maxima is er geweest met JP Balkenende, grappig hé?
Daarna nog een paar uur gedwaald in mooie paleisachtige vertrekken van Mu, de voormalige koning van Lijiang, heel mooi gerestaureerd.

Hier zitten we toch echt veel meer in het authentieke China, mooie klederdrachten, bedrijvige dorpjes, zwerfhonden, boerenbedrijfjes enzo, sommige zaken al eeuwenlang onveranderd. Daarvoor zijn we toch ook hiernaartoe gegaan!

We voelen ons super bevoorrecht om hier te zijn en maken van alles mee. Zo worden we (vooral Roland) steevast een paar keer per dag gevraagd of mensen (chinezen) met ons op de foto mogen, we worden ook volop aangestaard. Een paar dagen geleden zaten we bij de Mac met naast ons een groepje chinese studentes van plm 18 jaar. En ja hoor, de vraag aan Roland: "can we take picture together, please?" Toch maar eens vragen wat er nou zo leuk is aan een foto van een grijze 55-jarige blanke man. Hou je vast, hier komt het antwoord: "because he is so handsome!!" Nou, dat was de grap van de vakantie natuurlijk, iedereen lag in een deuk, behalve Roland, die vond het een heel logisch antwoord!!